API چیست؟
api چیست
امروزه عبارت API در موارد زیادی استفاده میشود. سیستمعامل، مرورگر وب و بهروزرسانیهای برنامههای کاربردی، اغلب API های جدید ارائه میدهند؛ اما API چیست ؟
Application Programming Interface
عبارت API مخفف Application Programming Interface رابط برنامهنویسی ( طراحی سایت ) و برنامه کاربردی است.
به API مانند منوی یک رستوران نگاه کنید. منو شامل لیستی از غذاها به همراه توضیحی در مورد هر غذا است. زمانی که یکی از غذاهای منو را سفارش میدهید، آشپزخانه رستوران کار تهیه غذا را انجام میدهد. شما دقیقاً نمیدانید که رستوران چگونه غذا را آماده میکند و درواقع نیازی هم به دانستن آن ندارید.
بهطور مشابه، API عملیاتی که توسعهدهندگان از آنها استفاده میکنند را به همراه شرح فعالیت آنها لیست میکند. توسعهدهنده نیازی به دانستن چگونگی ساخت پنجره «Save As» توسط سیستمعامل ندارند، بلکه تنها دانستن وجود این امکان در برنامه برای آنها کافی است.
این که توسعهدهندگان، داده خودشان را به API میدهند تا نتیجه را دریافت کنند تفسیر درستی نیست . این موضوع بیشتر شبیه یک رستوران خیالی است که غذا را با مواد اولیهای که شما با خود به رستوران بردهاید، برایتان آماده کند.
لیکن API بهطورکلی بسیار دقیق است. API ها به توسعهدهندگان اجازه میدهند تا با استفاده از مزایای پیادهسازی پلتفرم در زمان صرفهجویی کنند و به اصل مطلب بپردازند. بدین ترتیب نیاز کمتری به تولید کد دارند و همچنین سازگاری بیشتری با برنامههای کاربردی همان پلتفرم ایجاد میکند. API ها دسترسی به منابع سختافزاری و نرمافزاری را کنترل میکنند.
API ها زندگی را برای توسعهدهندگان سادهتر میکنند
تصور کنید میخواهید یک برنامه کاربردی را برای iPhone توسعه دهید. سیستمعامل iOS همانند دیگر سیستمعاملها تعداد زیادی API تولید میکند، تا کار را برای شما سادهتر کند.
بهعنوانمثال زمانی که شما میخواهید یک مرورگر را برای نمایش یک یا چند صفحه وب در برنامهتان بگنجانید، نیازی نیست که یک مرورگر را برای برنامهتان از ابتدا برنامهنویسی کنید. بلکه میتوانید از WKWebView API برای قرار دادن مرورگر Safari در برنامهتان استفاده کنید.
در حوزهٔ توسعهٔ نرمافزار به کرات واژهٔ API به گوش میخورد اما اکثر برنامهنویسان مبتدی خیلی با ماهیت این اصطلاح آشنا نیستند که در همین راستا در این پُست قصد داریم به طور مفصل با ماهیت و نحوهٔ عملکرد API آشنا شویم اما پیش از هر چیز نیاز به یک مقدمه داریم.
پیش از فراگیر شدن سیستمهای کامپیوتری در صنایع مختلف، انسان به عنوان کسی که قرار بود با نرمافزارهای کامپیوتری بیشترین تعامل را داشته باشد در نظر گرفته میشد به طوری که فارغ از کاری که نرمافزار انجام میداد، از ویرایش تصاویر گرفته تا ارسال ایمیل و غیره، انسان به عنوان موجودیتی که قرار بود با نرمافزار مذکور کار کند مرکز توجه قرار داشت
به طوری که وی از طریق User Interface یا به اختصار UI به تعامل با نرمافزار میپرداخت (همانگونه که مثلاً امروزه از طریق رابط کاربری محیط دسکتاپ سیستمعامل، کارهای مختلفی را انجام میدهیم.)
به مرور زمان و پیشرفت فناوری، این نیاز احساس گردید تا به جای تعامل انسان با نرمافزار، خودِ نرمافزارها نیز بتوانند بدون دخالت انسان با یکدیگر تعامل داشته باشند و این در حالی بود که یک سیستم کامپیوتری بر خلاف انسان چشم و گوش نداشت
تا با دیدن رابط کاربری بتواند مثلاً روی دکمهٔ خاصی کلیک کند تا دیتای مد نظرش را به دست آورد مضاف بر اینکه یک نرمافزار همچون انسانها نیازی نداشت تا برای ارتباط با نرمافزاری دیگر از یک رابط کاربری (UI) زیبا و کاربرپسند برخوردار باشد و اینجا بود که مفهوم API شکل گرفت.
Application Programming Interface چیست؟ ( api چیست )
API مخفف واژگان Application Programming Interface است که به صورت تحتالفظی میتوان آن را به «رابط برنامهنویسی نرمافزار» ترجمه کرد. به طور خلاصه، API همچون همان UI است با این تفاوت که به جای انسان، یک سیستم کامپیوتری قرار است با آن تعامل داشته باشد.
در واقع، از آنجا که میتوان واژهٔ Interface را به «فصل مشترک» در فارسی ترجمه کرد، میتوان گفت که API فصل مشترکی مابین دو نرمافزار یا اپلیکیشن است (نیاز به توضیح است که در این بحث واژگانی همچون نرمافزار، اپلیکیشن، سیستم و … میتوانند به جای یکدیگر استفاده شوند و تفاوت معنایی خاصی ندارند.)
مثالی از دنیای واقعی به منظور درک بهتر مفهوم API
برای درک بهتر این موضوع، چیزی همچون الکتریسته را مد نظر قرار میدهیم بدین شکل که میتوان الکتریسته را به عنوان یک سرویس در نظر گرفت که از طریق پریز برق در اختیار ما قرار میگیرد تا انرژی لپتاپ، پنکه، جاروبرقی و هر چیزی که برای کار کردن نیاز به برق داشته باشد را تأمین کند.
اگر بخواهیم در این رابطه تشبیهی انجام دهیم، سرویسی همچون الکتریسته همچون همان سرویسی است که یک شرکت نرمافزاری همچون گوگل در اختیار ما قرار میدهد؛ مثلاً به ما اجازه میدهد تا به دیتای گوگلمپ دسترسی داشته باشیم. حال اپلیکیشن موبایلی که طراحی کردهایم هم نقشی همچون لپتاپ، پنکه یا جاروبرقی را دارد که در مثال قبل برای کار کردن نیاز به الکتریسته داشت اما در این حوزه این اپلیکیشن برای کار کردن نیاز به دیتای گوگلمپ دارد.
در قسمت وب نیز API ها امکان استفاده از دادهها و عملکرد سرویسهای بزرگی مثل گوگل یا فیسبوک را به امکانات اپلیکیشنها یا وبسایتهای مختلف اضافه میکنند. برای مثال سرویس« Yelp»، بانک اطلاعاتی عظیمی شامل آدرس رستورانها و مراکز خرید و حتی میزان محبوبیت آنها در اختیار دارد. مسلما طراحی و پیادهسازی نقشهای اختصاصی برای این سایت امری وقتگیر و مشکل خواهد بود، اما با استفاده ازAPI ها ، نقشههای Google Maps (همینطور سرویس نقشهی اپل) به امکانات این سایت اضافه شده است .
در نهایت با ترکیب عملکرد این دو سرویس، سرویسی بهبود یافته دراختیار کاربران Yelp قرار میگیرد. دربرخی بازیهای ویدئویی نیز، استفاده از سرویسهای فیسبوک مانند چت، ثبت امتیازهای برتر و دعوت از دوستان توسط APIها امکانپذیر شده است.
اما چگونه ارتباط بین این نرمافزارها یا سرویسها ایجاد میشود؟
در واقع APIها با نمایان ساختن بخشی از عملکرد و اطلاعات نهفته موجود در برنامهها، تعامل آنها با محیط خارج را ممکن میکنند. البته این آشکارسازی بصورت امن و با محدودسازی دسترسی دیگر برنامههای خارجی صورت میپذیرد. این شیوه امکان اشتراکگذاری دادهها بین برنامههای مختلف را فراهم کرده و بدون نیاز به توسعهدهندگان (به منظور اشتراکگذاری کدهای این برنامهها)، تعامل بین نرمافزارها نیز امکانپذیر میشود.
اشتراکگذاری کدها در این مقیاس علاوه بر اتلاف وقت و ناکارآمد بودن، برای برنامهنویسهایی که تمایل به محرمانه نگه داشتن کدها دارند نیز خوشایند نخواهد بود. این شرایط حتی برای برنامههای متن باز نیز صادق است; جستجوی دستورات خاص از بین تمام کدهای یک اپلیکیشن، بسیار زمانبر خواهد بود. خوشبختانه APIها دسترسی برنامههای خارجی به برخی مشخصههای خاص را محدود میکنند و با تعریف شیوهی تعامل سرویسها یا نرمافزارها با یکدیگر، امکان ایجاد یک ارتباط امن و سودمند را مهیا میکنند.
برای اطلاعات بیشتر در مورد api به سایت wikipedia مراجعه کنید
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.